Het is intussen ruim een jaar geleden dat de aanslag in Stockholm plaatsvond. Voor mensen die iemand verloren, of er zelf bij waren, lijkt het alsof het gisteren was.
Het toeval wil dat ik zelfs slechts 100 meter van de winkelstraat was waar de vrachtwagen mensen aanreed. De vrachtwagen zag ik zelf niet, maar ik belande wel mee in de hysterische mensenmassa die wegvluchtte van de straat waar alles gebeurde. Een heel vreemd gevoel.

De dagen die volgden maakten van Stockholm even een heel andere stad. Vreemd hoe alles kan stilstaan, maar tegelijk ook verder gaat. De straat waar de slachtoffers vielen was bedolven onder kaarsen, bloemen, briefjes met woorden van vriendschap en liefde. Of hoe pijn en verdriet versmelten met liefde en warmte... heel vreemd, in zekere zin ook heel mooi.
Meer foto's van mijn trip naar Stockholm kan je hier bekijken.

Welk gevoel roept deze foto bij jou op? Laat het weten in onderstaande reacties.